« زمانه دو روز است: روزی با تو و به نفع توست و دیگر روز بر تو و علیه تو ؛ اگر با توباشد
سرمست مشو و اگر بر تو باشد (دلگیر و دلتنگ مباش و) صبر کن .»
هر زمان که در زندگی دچار غرور شدی به سرآغازت و هرگاه گرفتار طمع و آز شدی
به سرانجامت که فنا و نیستی ست بیندیش.
هرگاه دچار یاس شدی و به بن بست رسیدی بیندیش که خداوند همیشه راه گریزی برایت
نهاده است تنها باید آن را پیدا کنی و از آن بگذری...
هر گاه گناهی در نظرت کوچک آمد به بزرگی خدایی بنگر که درحضورش گناه می کنی.
هرگاه بسیار تنها شدی بیشتر خدا را یاد کن زیرا بیشتر به او نزدیک شده ای.
و هرگز به دنبال رضایت دیگران نباش اگر رضای خدا در آن نباشد زیرا مردم از تو چیزی را
می طلبند که به میل خودشان باشد، مادامی که به میل آنها رفتار کنی تو را تحسین
می کنند و زمانی که ذره ای به میل آنها رفتار نکنی گویی که از ابتدا با تو دشمن بوده اند.
اما خداست که همیشه از تو آنچه را می خواهد که به نفع توست.